1. I dashuri im nga vendi me flamuj mesjete
(Iubitul meu din ţara cu armoarii)
I dashuri im nga
vendi pa gjuhë
nga vendi pa stinë e
falje
ma shtrëngoi në krahë
heshtjen që gjembon
edhe ashtu e plagosur
duke rrjedhur gjak /
mbi dete
me mburoja të holla
akujsh të bardhë
çapitem ngadalë si
n’ëndrra të frikshme
(i dashuri që sapo
kish mbërritur
u shpu sërish në
botën e tij prej mjegullash)
i dashuri im nga
vendi me flamuj mesjete
në sëndukë paje të
mbyllur / fshehtas
ikur është sërish
marrë nga kuajt
një muzg më i ftohtë / më i hidhur
vate në vendin e tij prej flatrash
dëboruar
i dashuri im që sapo kish
(Zodia de dragoste muşcată)
Si të mos zhytem në
himera
si të mos shkundem
nga fruta të vyshkur
kur dashuria jote
është një mburojë
e trallisur nga
betejat
dhe fluturat?
si mbi harresat e lëngta
të mos përfytyroj urë
prej vese?
Ike me zodiakët e tu
më le vetëm me
zodiakun e ri
në pyllin me fier /
të brymur
zodiaku nga dashuria
kafshuar
3 … E në mos ardhsh më
(… Şi de n-ai să mai vii)
Mund të marr trajtën
e mëkateve të tua
veshur me vapë
(kurrë me brymë)
do të kisha fjetur në
një natë plakë
pranë trajtës së
zemrës sate
ose në një të moçme
pasqyrë të trishtuar
thurur me fije
dashurie dhe ari
jeta jonë si endet
do të kisha ndenjur të shihja
... e në mos ardhsh
në mos u kthefsh nga botët minerale
do të marr fytyrat e të dashurave të tua
4. Burri im / për të cilin
(Bărbatul meu / pentru care)
Je burri im për të cilin vjeshtës
ndizen në akacje fenerë lulesh
në udhët që lindin zodiakë
vallzojnë hetera prej shkëmbi
në diell
je burri im / për të
cilin
koha i ka marrë rrotat e zjarrit mbi
shpinë
më shpejt të rendë me
ne
në kufij
je burri të cilit i
këndoj
si në det
sirenat u këndojnë
marinarëve
(këngë kripe)
je edhe burri im
burri im / për të
cilin
5. Deti prej Alefi
(Marea de Alef)
Arkipelagë guackash /
nanuritje sedefi
dhe mjekra algash duke na ledhatuar këmbët
ishim bashkë në ëndërr
në detin prej alefi
duke lënë heshtjet pas / errësirën
më mblodhe nga bregu lule margatitari
m’i struke në shuplakë
stolì e rrallë
unë dridhesha nën hënë
nga dashuria dridhesha
dhe më vare në fytin tënd / gjerdan i
brishtë
arkipelagë guackash në detin prej alefi
mbretëria e dashurisë sonë të fshehtë
dhe era nga skajet
mbi rërë na solli
të përqafuar / në
nanuritje sedefi
6. Dhe qeshja / si qeshja!
(Şi râdeam / cum râdeam!)
Dhe qeshja! Si qeshja
në rrugët e trallisura nga nata!
u ndaja kalimtarëve
të humbur
lule dhe gështenja të
kuqërremta
(ti më doje unë të
doja / në kështjellë
Ishte teprì lulesh)
nga e qeshura jonë
buronte rruga e qumështit
dhe lumin prej yjëzish
e kaptonim me not
(që të mos i paguanim rojes monedhën e
përjetshme)
deri në truallin tim prej gjysmë-zane
dhe qeshja! sa qeshja në qytetin e hapur
si një libër me
vargje harruar mbi tryezë
dhe qeshnim dhe
qeshnim dhe qeshnim me humnerën
duke u hedhur në të
/ shtëpia jonë e ngrohtë
7. Hollakë dhe të dashuruar
(Subţiri şi îndrăgostiţi)
Sa vjeshtë e bukur! i dashur
sa vjeshtë e bukurZoti ledhaton barin me kosën e tij zemërbutë
ne jemi hollakë dhe të dashuruar
bari na shmang dhe këndon
Zoti me kosën e tij të ndritshme
bekon
sa vjeshtë e bukur! i dashur
sa vjeshtë e bukur
* Shtatë vjershat e mësipërme janë botuar në
vëllimin Vjeshta në Kasiopea, Sh. B. Ager, Bukuresht, 2004 / Cele
şapte poeme au fost publicate în volumul Toamnă în Casiopeea,
Editura Ager, Bucureşti - 2004